معرفت دینی، شناختی است که انسان از طریق دین و در بارة دین به دست میآورد. نگارنده، ابزارهای شناخت معرفت دینیرا به دو گونة حسّی و عقلی تقسیم میکند. وی قرآن و تفکّر در آفرینش و سایر موجودات، تقوای الهی، عمل صالح و اخلاص را از مهمترین راههای شناخت معرفت دینی می شمرد و سپس به موانع و آفات شناخت مانند: مرض، قساوت، زنگار و مرگ قلب اشاره میکند.