اشتراکات دینی کتب مقدس ادیان الهی، ازجملۀ مهمترین عوامل مؤثر در گفتگوی بینادینی است. این نوشتار، براساس روش تحلیلیمنطقی به اشتراکات دینی ادیان ابراهیمی میپردازد که هر یک، پایۀ دینیشان توحید، نبوت و موعودگرایی است. ازاینرو بایسته است که متألهان و پیروان این ادیان، به گفتگوی توحیدیشان در قبال جبهۀ کفر بیندیشند. نگارنده در پایان مقاله به برتری قرآن در دعوت انسان به تعقُّل پرداخته است و جهان اندیشهها را به تأمل جهانیبودنِ پیام قرآن، و ویژگی منحصربفرد عدم تحریف قرآن و تحدی بدان فراخوانده است.