با توجه به جایگاه مهم قاعده‌ى «لاضرر و لاضرار» در علم فقه و نیز علم اصول، بحث از این قاعده مورد توجه تمامى فقها بوده و به طور مبسوط به آن پرداخته‌اند. در این مقاله سعى شده، طرق اثبات قسمت خاصى از روایات مورد استناد در این قاعده - که بیشتر مورد توجه مى‌باشند و در نوع حکمى که از آنها استظهار مى‌شود دخالت مستقیمى دارند - به بحث گذاشته شود و نیز ثمراتى که مترتب بر هر کدام از آن طرق (تواتر، اجماع، شهرت، خبر واحد) مى‌باشد مورد بررسى قرار گیرد.
', './data/jet/coversheet/271502346101.jpg'))